Μια δοκιμή ενός κρασιού από τον «Νέο Κόσμο» σε ένα ταξίδι στο εξωτερικό και η έκπληξη που ένιωσε για τη διαφορετικότητα της γεύσης του ήταν το εφαλτήριο ή, ίσως η ώθηση που χρειαζόταν, για να πάρει ο Γιώργος Μαρθαλαμάκης την απόφαση να αλλάξει ρότα και να βουτήξει στα βαθιά νερά της οινογνωσίας.
Το «μικρόβιο» της έρευνας που κουβάλησε από τη θητεία του στην αθλητική δημοσιογραφία αποδείχθηκε πολύτιμος σύμμαχος στην καινούργια αυτή διαδρομή, ώστε να εμπλουτίσει γρήγορα τις γνώσεις του γύρω από το κρασί και πολύ σύντομα να ανελιχθεί σε θέσεις ευθύνης. Τα τελευταία τρία χρόνια τον βρίσκουμε στο Krabo Beach Restaurant του ομίλου Αγιοστρατίτη ενώ πλέον έχει αναλάβει και τη λίστα του «ομόσταβλου» Margi Hotel.
Ο ίδιος βέβαια δεν παραλείπει να τονίζει ότι είχε την τύχη να συνεργαστεί με ανθρώπους που τον πίστεψαν και τον στηρίζουν, ακόμα και σήμερα –κάτι που, όπως λέει, δεν είναι αυτονόητο στις μέρες μας και στον συγκεκριμένο χώρο. Πιστεύει πολύ στις δυνατότητες του ελληνικού αμπελώνα ενώ από τις πλέον ενδιαφέρουσες τάσεις της εποχής θεωρεί την αύξηση της ζήτησης για «φυσικά κρασιά», αν και ο ίδιος δεν συμπαθεί καθόλου τον όρο.
Κύριε Μαρθαλαμάκη, τι αλλάζει στην καθημερινότητα ενός sommelier ο κορονοϊός; Σαν επαγγελματίας του χώρου πώς σκέφτεστε να ανταποκριθείτε στις νέες προκλήσεις;
Γιώργος Μαρθαλαμάκης: Ουσιαστικά το κύριο πρόβλημα είναι η επαφή με τον καλεσμένο. Τα μέτρα και οι συνθήκες περιορίζουν την επικοινωνία και την εξυπηρέτηση, όπως θα θέλαμε και είχαμε συνηθίσει να την προσφέρουμε. Γίνεται προσπάθεια ώστε να καλύψουμε αυτό το κενό με όσο το δυνατό λιγότερη φυσική παρουσία στο σέρβις.
Για εσάς τον ίδιο, τι σημαίνει το κρασί;
Γιώργος Μαρθαλαμάκης: Σημαίνει απόλαυση. Κάθε φιάλη κρασί που ανοίγουμε τόσο με φίλους, όσο και καλεσμένους, χαρίζει και μια ξεχωριστή εμπειρία. Αυτό είναι κάτι που με “γεμίζει”.
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με αυτό;
Γ.Μ.: Ήμουν σε ένα ταξίδι στο εξωτερικό. Δοκιμάζοντας ένα κρασί “Νέου Κόσμου” από μια ποικιλία σταφυλιού που αποδίδει εξαιρετικά και στη χώρα μας, με εξέπληξε η διαφορετικότητα στη γεύση του. Τότε πήρα την απόφαση να ξεκινήσω σπουδές για να μπορέσω να γνωρίσω καλύτερα τον κόσμο του κρασιού.
Ποια θέση εκτιμάτε ότι κατέχει το κρασί στην ελληνική αγορά;
Γ.Μ.: Πλέον, μπορούμε να το θέσουμε ως έναν πολύ σημαντικό παράγοντα. Ο κόσμος ανταποκρίνεται ολοένα και θετικότερα σε χώρους όπου το κρασί πρωταγωνιστεί.
Θεωρείτε το ελληνικό κρασί ξεχωριστό, και αν ναι για ποιο λόγο;
Γ.Μ.: Σαφώς! Εκτός από τη Σαντορίνη και το Ασύρτικο, υπάρχουν γηγενείς ποικιλίες που προσφέρουν μοναδικότητα.
Ποια είναι κατά τη γνώμη σας η πιο ενδιαφέρουσα νέα τάση στην αγορά του κρασιού;
Γ.Μ.: Η ολοένα αυξανόμενη ζήτηση για «φυσικά κρασιά», αν και δεν μου αρέσει ο όρος.
Αγαπημένος γευστικός συνδυασμός φαγητού – κρασιού;
Γ.Μ.: Θα το γενικεύσω, διότι είναι πολλοί: Γλυκά κρασιά με έντονα τυριά!
Υπάρχει κάποια ποικιλία ή κάποιο κρασί που είναι κατά την γνώμη σας υποτιμημένο;
Γ.Μ.: Θεωρώ τα κρασιά Ραψάνης και οι Ρετσίνες.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον κλάδο του κρασιού, τι θα ήταν αυτό;
Γ.Μ.: Θα ήθελα να υπάρχει ομαλή μετάβαση νέων ανθρώπων σε θέσεις όπου απαιτείται πρώτα εμπειρία κι έπειτα γνώση. Αν και είμαι νέος στον κόσμο του κρασιού, είχα την τύχη να συνεργαστώ με ανθρώπους όπου με στηρίζουν ακόμα και σήμερα! Είναι πολύ σημαντικό και σπάνιο τις μέρες μας και τους ευχαριστώ θερμά!
Τι περιμένετε να δείτε στο μέλλον από το ελληνικό κρασί;
Γ.Μ.: Κατάταξη αμπελώνων και κρασιά που θα λαμβάνουν σημαντική αναγνώριση.
Ποιον θα καλούσατε για ένα ποτήρι κρασί και τι θα του προσφέρατε να δοκιμάσει;
Γ.Μ.: Τον Γιώργο Γκίκα στον οποίο θα πρόσφερα ένα ποτήρι από την Ισπανία και την Ribera del Duero.